Reklama

[Marcelka]

Kuba, jako jakaś tam wyspa, odkryta ponad pięć wieków temu przez jakiegoś tam Kolumba, który szukał Indii, ale zamiast tego trafił na nowy ląd. A potem stał się sławny. Kuba, jako państwo, którego tropikalny klimat i oblewające jego brzegi wody Morza Karaibskiego spłodziły kubańskie cygara, potężne fortyfikacje, zgliszcza, miasta rzekomo tchnione romantyzmem i egzotycznym duchem. Duchem czego?Zbrodni politycznych i kajdan na rękach zastraszonej ludności? O tak, kubański duch, jak na ironię, dawno wyzionął ducha.
Dyktatura, scentralizowana gospodarka, kilka pokrzepiających słów Castro z serii 'Komunizm albo śmierć' i dalece medialny konflikt ze światem. Tabuny turystów, którzy przyjeżdżają do tego piekła na ziemi, upatrując w nim znamion siódmego nieba. Zdeptana godność, prawa człowieka zapakowane w pociąg towarowy i wysłane daleko stąd. Nędza, represje, za granicą jakieś tam podszepty 'solidarni z Kubą'. Kuba nie potrzebuje solidarności! Na nic zda się współczucie i litość. Kuba chce wolnej woli. I ludzi, którzy o nią walczą.
Nowe pokolenie, chcące wyplenić stare przyzwyczajenia i tchnąć ducha w serce tego pięknego kraju. Powstaje, kiedy ostatnia nadzieja upada, a pozycję starego dyktatora, obejmuje nowy. Taki sam? Okrucieństwo się nie zmieniło, ale ludzie zaczęli się buntować. Po cichu. W oczekiwaniu na taksówkę; w końcu w Havanie na potęgę brakuje autobusów, obserwując turystów. Bogatych. Przede wszystkim bogatych w wolność.

Życie jest marzeniem, spełnij je.

motin.fora.pl